Κοτζιάς, Αλέξανδρος

(Αθήνα 1926 – Κέα 1992). Λογοτέχνης, δημοσιογράφος και κριτικός. Ήταν αδελφός του λογοτέχνη Κώστα Κοτζιά (βλ. λ.). Σπούδασε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς όμως να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Σταδιοδρόμησε ως δημοσιογράφος και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες Μεσημβρινή, Βήμα, Καθημερινή κ.ά., ενώ διετέλεσε διευθυντής του γραφείου Τύπου της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο (1974-76) και διευθυντής υπηρεσιών εσωτερικού της γενικής γραμματείας Τύπου και πληροφοριών. Κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας (1967-74) διώχθηκε για την αντιδικτατορική δράση του. Στα ελληνικά γράμματα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1953 με το μυθιστόρημα Πολιορκία, με θέμα τα τελευταία γεγονότα της κατοχικής περιόδου. Η θεματολογία των έργων αντλούσε κατεξοχήν από κοινωνικά θέματα. Τα σημαντικότερα από αυτά υπήρξαν τα μυθιστορήματα Μια σκοτεινή υπόθεση (1954), Ο Εωσφόρος (1959), Η απόπειρα (1964), Ο γενναίος Τηλέμαχος (1972), Αντιποίηση αρχής (1979) και Φανταστική περιπέτεια (1985)· οι νουβέλες Ιαγουάρος (1987) και Η μηχανή (1989)· τα ιστορικά Ο εθνικός διχασμός (1974), Η δίκη των Έξι (1975) και Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών (1975)· οι κριτικές μελέτες Μεταπολεμικοί πεζογράφοι (1982), Αφηγηματικά (1984), Δοκιμιακά και άλλα (1986) κ.ά.· και το θεατρικό Ενοικιάζεται δωμάτιον μετ’ επίπλων (1962). Παράλληλα μετέφρασε έργα των Ντοστογιέφσκι, Φραντς Κάφκα, Άρθουρ Κέσλερ, Τσέζαρε Παβέζε, Τζορτζ Φίνλεϊ, Α. Τζόουνς κ.ά.